Spoglądam na budzik i widzę jak przesuwają się wskazówki na niewspółczesnym, rozkrzyczanym zegarze. Tik-tak, tik-tak, tik-tak... - przypominają uparcie, że moje "tu i teraz" właśnie trwa, i że ta chwila nie będzie wieczna. Przypominają mi o tym, bym mogła cieszyć się nią w pełni, bym nie popełniła dwa razy tych samych błędów i bym nie odwracała się wstecz.
W skrawkach wspomnień odnalezionych w pamięci pojawiają się ludzie... Wskazówki zegara znów się przesuwają odmierzając minuty, godziny, miesiące... Ludzie pojawiają się i znikają. W ich miejsce przychodzi ktoś nowy. Czasami ktoś znika z mojego życia, bo chcę, by odszedł. Na zawsze.
Są też ludzie, którzy zjawiają się zupełnie niespodziewanie i zostają na dłużej. Są jak perły, prawdziwe skarby. Zapraszają mnie do swojego życia, a ja goszczę u nich... I to jest to najpiękniejszy prezent jaki mogę otrzymać od losu... Prezent, który czasem przeradza się w Przyjaźń.
Dla tych, którzy są... :)
Bolesław Prus napisał "Prawdziwy przyjaciel jest zwierciadłem, w którym odbija się dusza nasza. On jest otwartą księgą naszych myśli, czynów i upodobań, podczas gdy inni, obojętni ludzie są księgami w grubą skórę oprawnymi i zamkniętymi na kłódki". Samych pereł i skarbów Ci życzę :-)) EB
OdpowiedzUsuńDziękuję :)
OdpowiedzUsuń